Elias Sumer

"Er werken enkele statushouders bij ons in de zaak, voornamelijk uit Syrië. Ik wil hen graag kansen geven in Nederland, maar we hebben ook veel aan ze. De Syrische keuken lijkt erg op de Libanese. Wie in Syrië is opgegroeid, weet precies hoe hummus of tabouleh hoort te smaken. En hoe je het moet maken, leer je snel genoeg. Als je maar wilt werken en gemotiveerd bent. Zo hebben we barmedewerkers die vanwege hun geloof geen enkele ervaring met alcohol hebben. Geen probleem, we maken ze graag wegwijs. Ze hoeven zelf niet te proeven, maar moeten wel bereid zijn om zich erin te verdiepen. De voertaal in het team is voornamelijk Nederlands. Medewerkers die nog moeten inburgeren, willen de taal graag leren. En medewerkers die al ingeburgerd zijn, willen de inburgeraars laten zien hoe goed ze de taal al spreken. Daar speelt wel een competitief element in mee. Als het nog niet lukt in het Nederlands, schakelen we soms over op Engels of Arabisch. Alleen op hectische momenten is het weleens lastig als iemand het Nederlands nog niet machtig is, vooral in de bediening. Maar zo’n moment evalueren we dan rustig aan het eind van de avond. Dat soort leermomenten zijn belangrijk. Daarom maakt ook elke dag een andere kok het personeelseten, waarna we samen bespreken hoe de smaak en de presentatie waren. Het hele team leert daarvan.”